استاد بیژن کامکار

در سال ١٣٢٨ در شهر سنندج چشم به جهان گشود.وی به یمن جو مساعد خانوادگی از همان کودکی با موسیقی آشنا و مانوس گردید و مقدمات موسیقی را نزد پدرش استاد حسن کامکار فرا گرفت.از ۶سالگی همکاری خود را با صدا و سیمای سنندج آغاز کرد. وی ابتدا به یادگیری تنبک روی آورد و پس از اینکه سازهای مختلفی را آزمود مجذوب تار گردید و این ساز را به عنوان ساز اصلی اش برگزید و تا حد نوازندگی تار در ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر به سرپرستی پدرش از خود پیشرفت نشان داد.او این فعالیت های هنری خود را بهترین دوران هنری اش می داند.وی فنون علمی موسیقی را در نوجوانی در خانواده اهل هنری اش آموخت و در سال ١٣٥٣ به تهران آمد و به فراگیری مقدمات عالی موسیقی در دانشکده هنر های زیبای تهران نزد استادانی چون محمدرضا لطفی، دکتر تقی مسعودیه ، دکتر صفوت، شاهین و هرمز مزهت و آقای احمد پژمان پرداخته و ردیف های موسیقی ایران را تحت نظارت اساتید یاد شده فرا گرفت.همکاری با هنرمندان گروه های شیدا و عارف از جمله محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان آثار ارزنده ای را در زمینه موسیقی اصیل ایرانی برای او به ارمغان آورد.نتیجه این همکاری اجرا و ضبط سیزده کاست بعد از انقلاب تحت عنوان چاووش با خوانندگان برجسته ای چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، خانم سیما بینا و هنگامه اخوان می باشد که همگی آنها از یادگار های ارزنده موسیقی در دو دهه اخیر می باشد.وی در گروه های مختلفی به عنوان خواننده و نوازنده تار، رباب ، ضرب و دف همکاری داشته که می توان حضور موثر دف در ارکستر های موسیقی ایران را مدیون زحمات و نوازندگی قابل توجه ایشان دانست.شیوه دف نوازی وی منحصر به فرد و بسیار پر قدرت و پر محتوا بوده و می توان بسیاری از نوازندگان حال حاضر را به طور مستقیم یا غیر مستقیم شاگرد مکتب ایشان بشمار آورد.پس از پیوستن ارسلان، اردشیر و اردلان و دیگر برادرانش، بیژن کامکار به وصیت پدر، گروه کامکار ها را در سال ١٣٤٠ در تهران افتتاح نمود.بیژن کامکار در زمینه موسیقی کردی با همکاری گروه کامکار ها آثار بسیاری را ارائه کرده است.وی با ارکستر سمفونیک تهران همکاری داشته و در کنسرت های متعددی در فستیوال های معتبر جهانی به نوازندگی پرداخته و در معرفی موسیقی کردی و ایرانی به مردمان دیگر کشورها نقش بسزایی داشته است.از کارهای ایشان که منتشر شده می توان از دف و رباب، دف و نی، آتش در نیستان، پرند، گل صد برگ، کانی سپی، ئاگری زیندو، شیده، هورامان، گل نیشان و ... نام برد.

استاد مسعود حبیبی

استاد مسعود حبيبی يكی از برجسته ترين نوازندگان و استادان دف و دايره ميباشد كه در سال 1340 در كرمانشاه ديده به جهان گشود . از همان كودكی علاقه وافری به موسيقی داشت . در سن 12 سالگی به فراگيری پيانو و سپس دف پرداخت . در سال 1357 به راديو كرمانشاه دعوت شد و در اركستر راديو به نواختن پيانو پرداخت و در سال 1367همكاريهای بی دريغ خود را با راديو تلويزيون تهران آغاز نمود . او از جمله هنرمندانی است كه در عين حال كه هرگز عقايد و آرمانهای اصيل خود را رها نكرده است ، ايده های نوينی را نيز در ذهن پرورده است . او با اركسترها و آنسامبل های مختلفی از جمله اركستر صدا و سيما همكاری دارد و آهنگسازان در اجرای كنسرتهای خود از نوازندگی او بهره گرفته اند . از جمله فعاليتهای ايشان همكاری با گروههايی چون صبا ، نوا، عارف، بيدل،ميتوان و ... نامبرد.
در سال 1377 با تلاش فراوان از جمع هنرجويان خود گروه دالاهو را تشكيل داده كه حماسه ايران زمين باز تاب زحمات و تجربيات ايشان به همراهی گروه نوازی دالاهو ميباشد . ميتوان كتابهای شيوه نوين دف نوازی مسعود حبيبی را جامع ترين و كاملترين كتاب دف دانست . او علاوه بر اين نوآوريها در زمينه پيش برد ساختمان ساز دف نيز اقداماتی انجام داده است.